Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
audiencja — ż I, DCMs. audiencjacji; lm D. audiencjacji (audiencjacyj) «oficjalne posłuchanie udzielone komuś przez osobę na wysokim stanowisku» Audiencja u premiera, u marszałka sejmu. Starać się o audiencję. Udzielić, odmówić komuś audiencji. Wyjednać,… … Słownik języka polskiego
audiencjonalny — rzad. przym. od audiencja … Słownik języka polskiego
audiencyjny — przym. od audiencja Księga audiencyjna. Sala audiencyjna … Słownik języka polskiego
posłuchanie — n I 1. rzecz. od posłuchać. 2. blm «uznawanie czyjegoś autorytetu; posłuch» Mieć posłuchanie u podwładnych, w narodzie. 3. lm D. posłuchanieań przestarz. «przyjęcie kogoś, zwykle niższego stanowiskiem, w celu wysłuchania jego sprawy; audiencja»… … Słownik języka polskiego
audiencyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. audiencja: Sala, pora audiencyjna. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posłuchanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. posłuchać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}posłuchanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III; lm D. posłuchanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} dawniej: przyjęcie kogoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
